from the enamel butterflies of the Art Nouveau period to the minimalist metal outlines of the contemporary era, the design of each butterfly perfume bottle bears the mark of the times. Those works by well-known artists – such as the butterfly totem that has designed jewelry for Cartier, or the “flowing wings” shape that has been repeatedly reported by fashion magazines – have long surpassed the container itself and become the “limited edition symbol” pursued by collectors.

اگر بطری عطر شپش‌پر در گذشته "برای زیبایی به دنیا آمده بود"، حالا "برای ارزش" به دنیا آمده است.

• طراحی منحصر به فرد " کارت شناسایی" آن است: از شپش‌پرهای رنگ‌آمیزی دوره آرت نئوواو به خطوط فلزی مینیمال دوره معاصر، طراحی هر بطری عطر شپش‌پر علامت عصر را حمل می‌کند. این آثار توسط هنرمندان شناخته‌شده – مانند شپش‌پر نمادین که جواهراتی برای کارتیر طراحی کرده است، یا شکل "پره‌های جریان‌دار" که به طور مکرر توسط مجلات مد گزارش شده است – مدت‌ها پیش از خود ظرف فراتر رفته و به "نماد نسخه محدود" مورد جستجو توسط جمع‌آورندگان تبدیل شده‌اند.
• ​دوره و هنر دستی، "اعتماد" آن است: پروانه‌های شیشه‌ای که با دست پرده شده، رگه‌های بال با کریستال‌های سواروسکی، و حتی الگوهای رله‌ای قرن نوزدهمی که با قالب‌های قدیمی بازسازی شده‌اند... این جزئیاتی که ده‌ها ساعت زمان می‌برند و به تجربه هنرمندان تکیه دارند، هر بطری عطر پروانه را "منحصر به فرد" می‌کنند. در بازار دست دوم، قیمت یک بطری عطر پروانه آرت دکو دهه ۱۹۲۰ که به خوبی حفظ شده، چندین بار افزایش یافته است.
• ​حس داستان، "روح" آن است: چرا یک بطری عطر با چاپ پروانه می‌تواند باعث شود که جمع‌آوران حاضر باشند پول زیادی هزینه کنند؟ زیرا پشت آن، دفترچه الهام‌بخشی طراح است – "پیش‌نمونه این پروانه پروانه آبی دم‌پریده‌ای است که در باغ پروانس دیده‌ام"； قصد اصلی برند – "می‌خواهیم از تبدیل شدن پروانه‌ها برای انتقال قدرت رشد زنان استفاده کنیم"； و حتی یک خاطره از دوران – "این اولین بطری پروانه از شیشه بازیافتی پس از جنگ جهانی بود." این داستان‌ها پروانه عطر را از یک "محصول" به یک "میراث گرم" تبدیل کرده‌اند.
• امروز، روند به آرامی در حال تغییر است: پایداری یک برچسب جدید شده است – بطری‌های پروانه از مواد بی‌اثرکننده زیستی، یا طراحی‌های دوستدار محیط زیست با سیستم‌های "جایگزینی" درونی که زیبایی و مسئولیت را هماهنگ می‌کنند؛ حداقلیسم، ظرافت را دوباره تعریف می‌کند – پروانه‌های شیشه‌ای بدون تزئینات سنگین، اما به دلیل محدودیت "کمتر به معنای بیشتر"، آنها به سلاح "آتмосفریک" خانه‌های مدرن تبدیل شده‌اند؛ سبک رترو، "خاطره‌انگیز شدن" را شروع کرده است – بطری‌های پروانه گل قدیمی و بال‌های پروانه позолочیده، در قفسه‌های جمع‌آوری نسل Z "دوست‌داشتنی‌های جدید" شده‌اند.