Opened Up vs. Unopened Bottles

طول عمر عطر در بطری نشان‌دهنده حفاظت از رایحه اصلی و ساختار آن است. این به ازای تخریب متفاوت است، اگرچه تخریب شدید رایحه را غیرقابل استفاده می‌کند. امنیت توانایی حفظ رایحه در طول زمان است، که نشان‌دهنده کیفیت و انتخاب مواد تشکیل‌دهنده فعال است. مسیرهای تخریب مانند اکسیداسیون و هیدرولیز ذرات را تغییر می‌دهند، تغییر بوی آن را ایجاد می‌کنند. حفظ طول عمر این تغییرات را به حداقل می‌رساند، شخصیت بوی را حفظ می‌کند. بوی ناب می‌تواند نت‌های نامطلوب ایجاد کند، قدرت خود را از دست بدهد یا شخصیت آن را تغییر دهد.

عوامل ذاتی که بر طول عمر تأثیر می‌گذارند

فرمولاسیون یک رایحه به طور قابل توجهی بر امنیت و طول عمر آن تأثیر می‌گذارد. عوامل ذاتی شامل ترکیبات آروماتیک، стабилизاتورها، تراکم و سن (نسخه‌های قدیمی در مقابل مدرن) است.

راه حل: ترکیبات و stabilizاتورها

طبیعت شیمیایی مواد عطر مشخص می‌کند که چقدر به تخریب حساس هستند. ترکیبات نامساوی مانند ترپن‌ها و آلدهیدها به اکسیداسیون حساس هستند. stabilizاتورها، معمولاً آنتی‌اکسیدان‌ها و جذب‌کننده‌های UV، تخریب را خنثی می‌کنند. آنتی‌اکسیدان‌ها (مانند BHT، ویتامین E) در برابر اکسیداسیون و رانکوبیتز محافظت می‌کنند. جذب‌کننده‌های UV (مانند محصولات بنزوفتون) از تخریب ناشی از نور و تغییرات رنگ جلوگیری می‌کنند. ماده آب می‌تواند رشد میکروبی را ترویج دهد، بنابراین به نگهدارنده‌ها نیاز است. برخی نت‌ها در آب غیرقابل پیش‌بینی هستند.

تراکم و پایه حلال

تراکم روغن عطر به نسبت حلال (معمولاً اتانول و آب) بر پایداری تأثیر می‌گذارد. اتانول به دلیل انحلال‌پذیری، بوی خنثی و خواص بخارشواری، برجسته است. اتانول بیشتری (حدود 80%+) می‌تواند اکسیداسیون را کاهش دهد.

تراکم عطر متفاوت است و نسبت‌های مواد تشکیل‌دهنده مانند «کدهای فرمول» هستند: Parfum، EDP، EDT، EDC و Eau Fraiche حاوی روغن، الکل و آب متفاوتی هستند.

EDT و EDC حاوی الکل بیشتری هستند، که در واقع «مزیت» نگهداری آن‌ها در بطری است – الکل دارای خواص ضد میکروبی و آنتی‌اکسیدانی خود است، مانند افزودن یک «پوشش محافظ» به عطر، که به شما کمک می‌کند به سوال «چقدر می‌تواند عطر در بطری بماند» پاسخ دهید~

اتانول نیمه‌عالی، اگرچه ایمن است، اما ممکن است به تدریج پایه را تأثیر بگذارد.

نسخه‌های قدیمی در مقابل ترکیبات مدرن

عطرهای کلاسیک ممکن است به روش متفاوتی تجزیه شوند به دلیل اجزای قدیمی‌تر (برخی از آن‌ها در حال حاضر محدود شده‌اند)، نوآوری کمتر پالایش‌شده در stabilizاتورها و احتمالاً روش‌های تولید متفاوت.